CIERNIK

CIERNIK (Gasterosteus aculeatus)

Niewielka rybka należąca do rodziny ciernikowatych (Gasterosteidae)

Cierniki występują w dwóch formach, słono i słodko wodnej. Zamieszkuje wody Morza Bałtyckiego, a słodkowodną formę spotkać możemy w zbiornikach wodnych, w zakolach rzek czy w jeziorach . Ponieważ nie lubi rzek o silnym prądzie, przebywa w zakolach rzek, gdzie nurt jest słaby, lub wybiera przybrzeżne mielizny. W rzeka tworzy luźne ławice, jednak w zakolach i czystych jeziorach występuje dość licznie. Naturalnym wrogiem ciernika są duże ryby drapieżne, również wydry, zimorodki i inne ptactwo wodne.

Cierniki nie maja zbyt wygórowanych potrzeb jeżeli chodzi o czystość wody. Ich pożywienie jest dość różnorodne. Młode osobniki pożerają jako podstawowy pokarm plankton. Natomiast dorosłe w swoim menu mają różne, małe żyjątka wodne, takie jak choćby larwy owadów i skorupiaki. Nie gardzą ikrą, jak również narybkiem innych ryb, nie odpuszczając przedstawicielom swojego gatunku. Odżywia się szczególnie nocą, a lokalizacje zdobyczy umożliwia mu narząd linii bocznej. Jest też dobrym wzrokowcem, duże i wrażliwe oczy pozwalają mu widzieć przy niewielkiej ilości światła, a więc i w nocy.

Ciernik ma ciało bocznie spłaszczone i wydłużone, o bokach srebrzystych i grzbiecie szarozielonym, niebieskozielonym lub ciemnoszarym. na grzbiecie może występować od 2 do 5 kolców, choć średnio jest ich za zwyczaj 3. Ma spiczasty pysk w którym w położeniu końcowym znajduje się mały otwór gębowy. U osobników żyjących w morzu wzdłuż boków może występować szereg płytek kostnych. Osobniki żyjące w wodach słodkich na ogół są ich całkowicie pozbawione.

Tarło ciernika zaczyna się z końcem marca i może trwać do początków sierpnia.Populacje żyjące w wodach słodkich trą się w zbiornikach w których żyją, natomiast populacje morskie za zwyczaj wędrują na tarło pod prąd rzek i potoków. Samiec ciernika wybiera odpowiednie miejsce na tarło, po czym buduje ze szczątków roślin gniazdo (w zagłębieniach na dnie lub między roślinami), które skleja za pomocą wydzieliny z nerek. Kiedy już wszystko jest gotowe, wabi do siebie znajdujące się w pobliżu samice. Kiedy samica złoży ikrę w gnieździe, jest ona natychmiast zapładniana przez samca. Po tym akcie samiec natychmiast odgania samicę i sam zajmuje się doglądaniem zapłodnionej ikry. Pilnuje również wyklutego narybku, do momentu aż ten nie wchłonie woreczka żółciowego i nie jest gotowy do samodzielnego życia. Na czas godów samce ciernika przybierają inne barwy. Gardło i podbrzusze stają się jaskrawoczerwone, lub pomarańczowe, a całe ciało nabiera metalicznego połysku.