JAZGARZ

JAZGARZ, JAZGAR (Gymnocephalus cermuus)
 

Jazgarz jest niewielką rybą i należy do rodziny okoniowatych.
Zamieszkuje niektóre części Europy i najczęściej jest spotykany w dużych rzekach, zbiornikach zaporowych i starorzeczach. Można go spotkać w niektórych jeziorach oraz słonawych wodach przybrzeżnych Bałtyku.
 

Jest rybą nie lubiącą miejsc z szybkim nurtem, szczególnie rzek górskich. Nie przepada również za miejscami silnie porośniętymi roślinnością. Najczęściej przebywa w w większych lub mniejszych stadach w głębokich partiach wody. Właściwie przy samym dnie i często pływa w towarzystwie narybku okonia i sandacza. Nie unika również towarzystwa ryb karpiowatych.

Jego pożywieniem są najczęściej bezkręgowce bentosowe, larwy komarów czy ochotki. Nie gardzi też poczwarkami muchówek, kiełży czy larw jętek. Doliczyć należy również wodopójki, małżoraczki, widłonogi i oczywiście ikrę innych gatunków ryb. Młode osobniki odżywiają się planktonem i bontosem. Najbardziej aktywny jeżeli chodzi o żerowanie jest w godzinach porannych.
 

W Polsce okres tarła przypada na połowę kwietnia i trwa zazwyczaj do końca maja. Odbywa się ono w dwóch lub trzech cyklach i nazywane jest tarłem porcyjnym. Samica składa od 1 tysiąca do 6 tysięcy jajeczek ikry, w postaci galaretowatych wstęg. Ikra składana jest na roślinności podwodnej, lub na podłożu żwirowym i kamienistym na dnie. Dorasta bardzo powoli i wieku 5 lat mierzy zaledwie 10 centymetrów długości. Jest rybą bardzo odporną na wszelkie zanieczyszczenia wody i nie potrzebuje szczególnie natlenionych zbiorników.
 

Ciało jazgarza jest lekko wygrzbiecone z wyraźną linią boczną. . Ma barwę zielonkawą i przyozdobioną wieloma ciemnobrązowymi plamkami. Grzbiet jest szarawozielony, pokrywają go niewyraźne czarne plamy. Boki są jaśniejsze a brzuch żółtawobiały i ciemno nakrapiany. Pokrywy skrzelowe maja metaliczny połysk. Płetwy grzbietowe i ogonowa są koloru szarobrązowego i i gęsto nakrapiane ciemnymi plamami. Natomiast płetwy brzuszne i odbytowa maja barwę ciemnożółtą lub szaro czerwoną. Obie płetwy grzbietowe są ze sobą połączone, natomiast płetwy brzuszne położone są w dolnej części ciała, tuż za nasadą płetwy piersiowej. Pysk uzbrojony w liczne, drobne i bardzo ostre zęby, jest mały i tępy. Zakończony niewielką paszczą.. Ciało jazgarza z wyjątkiem głowy, pokryte jest dobrze osadzoną w skórze, szorstką łuską. Dodatkową bronią jazgarza jest pokrywa skrzelowa, która zakończona jest ostrym kolcem.

Jazgarz jest za wędkarzy uważany za chwast i często wchodząc w łowisko jest powodem zmarnowanej nasiadówki. Pamiętać jednak należy że jest on przysmakiem sandacza i często sprawdza się jako żywczyk na mętnookiego.
 

Dorosły jazgarz dorasta do długości 15 cm. czasami spotykane są osobniki mierzące nawet 20 cm. Przysmacznie traktuje szczególnie czerwone robaczki.

         jurcys (Jurek Borus)