WĘGORZ

             WĘGORZ EUROPEJSKI (Anguilla anguilla)
 

Jest rybą występującą w jeziorach, rzekach nizinnych i górskich, zbiornikach zaporowych, w wodach przybrzeżnych Bałtyku. a także we wszystkich morzach Europy. Należy do rodziny ryb węgorzowatych z rzędu węgorzokształtnych. Jego naturalnym środowiskiem są zbiorniki z dnem mulistym i obficie porośniętym. Na swoje kryjówki wybiera cieplejsze miejsca, natomiast w wartkich rzekach gdzie nie występuje muliste dno, swoich kryjówek szuka w rejonach podmytych brzegów lub w korzeniach zatopionych drzew.
 

Tarło węgorza odbywa się w Morzu Sargassowym, gdzie po prawie półrocznej wędrówce zaczynającej się wiosną docierają dorosłe osobniki. Jesienią na głębokości od 400 do 1000 metrów dochodzi do tarła, po czym dorosłe, wytarte osobniki giną. Larwy węgorza, zwane (leptocefalami) są przezroczyste, unoszone przez Prąd Zatokowy (Golfstrom) docierają po upływie 2 do 3 lat do przybrzeżnych wód Europy. W czasie tej wędrówki laptocefale dorastają do około 7 cm.
 

Ciekawostką jest to, że dopiero około 5 roku życia węgorze pokrywają się łuską i osiągają wówczas długość do 18 centymetrów.
 

Węgorz ma ciało wydłużone o kształcie wężowatym, w przekroju niemal okrągłe, o bardzo dobrze rozwiniętej linii bocznej. Pokryte jest drobnymi, głęboko osadzonymi, elipsoidanymi łuskami, a całe ciało dodatkowo pokryte grubą warstwą śluzu. Posiada silnie uzębiony, sięgający prawie do tylnej krawędzi oka otwór gębowy i kończący się tuż przy nasadzie płetwy piersiowej otwór skrzelowy. Jego grzbiet jest ciemnoszarozielony z jaśniejszymi bokami i brzuchem szarym, lub żółtawobiałym. Niektóre osobniki mają grzbiet niemal czarny. Płetwy grzbietowa i odbytowa są połączone z płetwą ogonową, natomiast nie posiada żadnych płetw brzusznych.
 

Dorosłe osobniki w wodach słodkich żyją przeważnie od 6 do 10 lat, choć niektóre osobniki o wiele dłużej. Dorosłe samice są o wiele mniejsze od samców i osiągają długość od 50 do 70 centymetrów. Samce dorastają do 1 metra, a nawet zdarzają się o wiele dłuższe.
 

Jest rybą aktywną nocą i wówczas jego łupem padają najczęściej wchodzące w skład fauny dennej bezkręgowce, w szczególności gustuje w larwach jętek i chruścików.. Żywi się również drobnymi rybami, choć potrafi połknąć dość dużą zdobycz. Jego przysmakiem są raczki podczas wylinki. Największa aktywność węgorza przypada na końcówkę kwietnia i zaczyna się po pierwszych burzach i żeruje właściwie do października, w zależności od temperatury wody. Późną jesienią przy spadku temperatury do około 10 stopni C. ich aktywność się zmniejsza, zapadają w pewien rodzaj odrętwienia i całą zimę przebywają w takim stanie, zagrzebane w mule.
 

W ostatnich latach populacja węgorza w Polsce znacznie się zmniejszyła, choć nadal jest poławiany przez wędkarzy i o zgrozo przez rybaków. Wędkarze łowią go przeważnie metodą gruntową, po zachodzie słońca, a jako przynęt używają najczęściej rosówek, gdyż stanowią one przysmak węgorzy i są najskuteczniejszą przynętą. Stosuje się również jako przynęty żywe rybki, jak i trupki bo chociaż węgorze nie są padlinożercami, jak uważają niektórzy to nie pogardzą łatwą zdobyczą, jaką jest bez wątpienia martwa rybka. Stosuje się również mięso raka, czy całe mniejsze raczki. Węgorz w swoich poszukiwaniach pokarmu nie kieruje się tylko wzrokiem, gdyż ten u węgorza jest słaby, lecz jego głównym atutem jest doskonały węch. Zdarza się że wśród tego gatunku występuje zjawisko kanibalizmu, lubi też wyjadania ikry, lecz nie stanowi ona zbyt dużego znaczenia w jego jadłospisie. 
 

Jest bardzo atrakcyjną pod względem waleczności rybą i brania są z zasady bardzo energiczne, co z kolei odhaczenie złowionego węgorza czyni prawie niemożliwe, gdyż haczyk z przynętą połyka głęboko. Ma również ogromne walory kulinarne. Jego mięso pozbawione całkowicie ości jest bardzo smaczne i cieszy się dużym popytem, szczególnie w postaci wędzonej.

Węgorz w Polsce nie posiada okresu ochronnego...
Wymiar ochronny to 40 cm
Na wodach PZW wynosi 45 cm.
Limit dobowy to 4 szt.
 

Największy do tej pory złowiony w Polsce węgorz miał 6,43 kilograma a jego długość to aż 144 centymetry.
(Wędkarski Świat)
 

Węgorz europejski od czerwca 2007 roku jest objęty wynikającą z Konwencji Waszyngtońskiej ochroną, jako gatunek zagrożony...

   jurcys (Jurek Borus)