ŁOSOS

ŁOSOŚ szlachetny, łosoś pospolity, łosoś europejski, łosoś atlantycki (Salmo salar) jest rybą z rodziny łososiowatych (Salmonidae)

Łosoś występuje w północnej części Atlantyku, w rzekach Ameryki Połudfniowej , w Europie od Portugalii po Morze Białe, Północne i Bałtyckie. Łososie żyjące w jeziorach Ładoga i Onega tworzą jedyną formę wyłącznie słodkowodną.

 

Tarło łososia odbywa się jesienią i wybierane na tę okoliczność są wody zimne o dużym natlenieniu i z silnym prądem. Jest typową rybą anadromiczną, czyli wędrującą na czas rozrodu z morza do rzek. Zawsze w swych wędrówkach kierują się w miejsca w których przyszły na świat, a drogowskazem jest rozpoznawalny przez nie zapach wody, kojarzony z narodzinami. Podczas swoich, trwających długo wędrówek łososie wogóle nie pobierają pokarmu a w momencie przekroczenia granicy słonej morskiej wody i wody słodkiej rzek w ich organizmach dochodzi do zmian biochemicznych i fizjologicznych.

 

Samice łososia składają jajeczka do wygrzebanych przez siebie jamek w piaszczystym lub kamienistym dnie. Składa w n ich około 30 000 tyś jajeczek, których średnica wynosi od 4 do 7 mm. Larwy wykluwają się dopiero wiosną, mają po około 2 cm i przez 40 kolejnych dni po wylęgu odżywiają się za pomocą przytwierdzonego woreczka żółciowego.

Po tarle niestety wiele osobników biorących w nim udział z wycieńczenia ginie. Młode natomiast zostają w rzekach, w miejscu swoich narodzin około 2 do 3 lat, po czym zaczyna swoją wędrówkę do morza. Przybierają wówczas na grzbietach barwę szarozieloną, srebrzystobiałą na bokach i brzuchu. W morzu spędzają kolejne 2 do 3 lat, aby ponownie wrócić do tej samej rzeki na kolejne tarło. 

 

Ciało łososia pokryte jest drobną, mocno osadzoną łuską . Linia boczna dobrze widoczna, głowa wyposażona w silną i dobrze uzębioną paszczę. Na linii grzbietowej znajduje się charakterystyczna dla ryb łososiowatych czerwono-szara płetwa tłuszczowa. Charakterystyczne jest u samców to że podczas tarła zmieniają ubarwienie na czerwonawe a żuchwa przybiera kształt haka. Dorosłe osobniki mają wzdłuż ciała nieregularne czarne plamki, natomiast młode ozdobione są ciemnymi i czerwonymi plamkami.

 

Populacja łososia jest systematycznie zmniejszana a przyczyną są nie tylko zanieczyszczenia wód. Największym grzechem współczesności jest budowanie na trasach wędrówek łososi budowli hydrotechnicznych, a w szczególności zapór wodnych. Uniemożliwiają one w znacznym stopniu dotarcie łososi do terenów tarliskowych, a mniejsze ryby pozbawiają sił potrzebnych do rozrodu.




                            jurcys (Jurek Borus)