Jest gatunkiem ryby słodkowodnej, karpiokształtnej i zalicza się do rodziny karpiowatych. Jest w zasadzie rybą rzeczną jednak czasami spotyka się go w zbiornikach zaporowych, jeziorach a także w zatokach morskich. Najchętniej zamieszkuje rzeki o przepływie wody rzędu 0,2 do 1,6 m/s, jednak potrafi sforsować prąd o sile nawet do 2,7 m/s.
Jego ciało jest budowy wrzecionowatej, grube i bocznie lekko spłaszczone.Głowa z szerokim otworem gębowym i pyskiem skierowanym ku górze. Grzbiet klenia jest szaro-brązowy z zielonkawym odcieniem, boki ma srebrzyste, natomiast brzuch jasny. Płetwa grzbietowa i ogonowa jest szarozielona, natomiast płetwy brzuszne i płetwa odbytowa są czerwonawe. Ciało pokryte jest dużymi, czarno obrzeżonymi łuskami, dzięki czemu łatwo go odróżnić od jazia czy jelca.
Tarło klenia przypada na przełom kwietnia i maja kiedy temperatura wody oscyluje w granicach 18 stopni C. Ciało samca wówczas pokrywa się wówczas tak zwana wysypka tarłową. Samica składa w miejscach kamienistych, szczególnie takich gdzie nurt jest słabszy około 60 tys jajeczek ikry na kilogram masy ciała a jej średnica ma od 1,5 do 2 mm. Ikra trzyma się podłoża za pomocą lepkich osłonek, natomiast ciekawostką jest że taro odbywa się w samo południe. Okres inkubacji trwa zazwyczaj od 3 do 6 dni i wylęg ma około 5 mm. Przy długości 1,5 cm zaczynają się wykształcać płetwy, a kiedy osiągnie około 3 cm ciało zaczyna pokrywać się łuską.
Kleń rośnie dość wolno, w drugim roku życia osiąga zaledwie 10 cm i dopiero po dziesięciu latach osiąga długość 30 do 35 cm. Jest rybą wszystkożerną. Wylęg żywi się głównie wrotkami i widłonogami, a osobniki które przekroczą 10 cm zaczynają zjadać mięczaki, rośliny naczyniowe i mniejsze rybki. Do ulubionych należy zaliczyć świnki, płocie, kiełbie i ukleje. Kleń w odróżnieniu od innych ryb nie ma w swoim menu podziału na związane z porą roku skłonności do pokarmu roślinnego na przemian ze zwierzęcym. Cały rok odżywia się pokarmem roślinnym, a w okresie letnim stanowi on niemal połowę pożywienia. Drapieżność kleni najbardziej objawia się w okresie zimowym, przy czym starsze klenie przejawiają większe skłonności do drapieżnego stylu życia. Potrafi też zjadać mniejsze osobniki własnego gatunku.
Przeciętnie osiąga długość 40 do 50 cm i wagą od 2 do 3 kg, maksymalnie dorasta do 60 cm.
Jest rybą bardzo waleczną łowioną metodą gruntową, jednak najwięcej emocji dostarcza łowienie tej ryby na spinning. Jest rybą bardzo czujną i płochliwą i dlatego jest pierwszorzędnym trofeum wędkarskim. Gospodarczo nie ma większego znaczenia ponieważ mięso klenia nie należy do smacznych.
Kleń niema okresu ochronnego
Wymiar ochronny to 25 cm.
Limit dobowy to 10 szt.
Rekord polski wynosi 3,71 kg.(Wiadomości Wędkarskie)
jurcys (Jurek Borus)
zdjęcia: Dr hab. Roman Kujawa
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski
