JEZIORO PORTOWE

2010-03-10 20:41

Trzy minuty od Bramy Portowej*” – tak wtajemniczeni wędkarze mówią o tym jeziorze i wszystko jest dla nich jasne. Położone prawie w środku ogromnego Szczecina, znane tylko nielicznym, którzy tu dotarli, dla setek tysięcy mieszkańców Szczecina nie istniejące. Jezioro Portowe bo o nim mowa, jest położone niemalże w samym centrum Szczecina, w delcie Odry między Odrą Zachodnią, a Odrą Wschodnią ( Regalicą), inaczej mówiąc między prawobrzeżnym i lewobrzeżnym Szczecinem. Leży na największej wyspie Międzyodrza – Zaleskich Łęgach.

Powierzchnia jeziora wynosi 33,6 ha, nie jest więc to mały nie rzucający się w oczy zbiornik lecz spory kawał wody. Wydawałoby się, że skoro tak duże jezioro leży w samym środku dużego miasta to wszyscy je tu znają. Tak jednak nie jest. Jezioro Portowe leży nieco z boku głównego ciągu komunikacyjnego, a dojazd do niego możliwy jest praktycznie tylko jedną ulicą o nazwie Kanał Parnicki, odbijającą od ulicy Gdańskiej i Trasy Zamkowej. Wędkarze szczecińscy mając do wyboru niezliczoną ilość miejsc nad samą Odrą ( w tym Cegielinkę, Ciepły kanał Dolnej Odry, Kanał Odyńca i Międzyodrze a także czwarte co do wielkości w Polsce jezioro Dąbie) omijają to miejsce, nawet się nad tym nie zastanawiając. Czy słusznie? Przekonajcie się czytając ten artykuł i oglądając zdjęcia.

Geneza powstania jeziora jest nie jednoznaczna. Istnieją dwie hipotezy dotyczące jego powstania. Pierwsza z nich sugeruje, że jest to zbiornik antropogeniczny, powstały po zalaniu wodami Regaliczki wyrobiska żwirowego eksploatowanego tu w czasie budowy Portu Centralnego.. Druga natomiast mówi, że jezioro jest pozostałością starorzecza Odry. Prawda pewnie leży jak zwykle po środku, a jezioro jest po części wytworem Odry, a po części człowieka. Przed II wojną światową jezioro miało inny niż obecnie kształt. Dziś linia brzegowa uformowana jest w idealny równoramienny trójkąt. Prawdopodobnie ten kształt jest dziełem niemieckich wojskowych testujących na jeziorze torpedy… Dość jednak tej zagadkowej historii, przejdźmy do meritum.

Jezioro będące jak wspomniałem po części wyrobiskiem, po części skutkiem wojennych eksplozji ma kształt trójkąta równoramiennego. Jego podstawa leżąca na południu styka się z lasem bagiennym w którym spotykamy między innymi jesiony, olszynę, leszczynę wierzby i topolę. W tym lesie wpływa do jeziora niewielki ciek wodny, który to jezioro zasila. Znajduje się tu także stara rozpadająca się drewniana kładka. Las rośnie tu przy samym brzegu i trudno jest znaleźć miejsce do wędkowania. Porośnięte grubym mchem drzewa nadają temu miejscu niezwykły baśniowy charakter.

Zachodni brzeg jeziora czyli lewe ramię trójkąta, to miejsce w którym do jeziora wpływa kanał Regaliczka. Za nią ku północy spotykamy mały lasek przyległy do brzegu. W tym lesie znajduje się kilka wędkarskich stanowisk, obleganych przez wędkarzy, którzy dostają się tu pieszo z wyspy Puckiej. Wierzchołek trójkąta znajdujący się na północy to miejsce z którego wypływa Kanał Rybny znajdujący niegdyś swe ujście w Odrze Zachodniej. Tu także znajduje się mała płytka porośnięta grążelami zatoczka, w której wiosną spotyka się często zażywające słonecznych kąpieli karpie. Wschodnie ramię trójkąta to najciekawszy z wędkarskiego punktu widzenia fragment brzegu jeziora. Tu dojście do wody jest najłatwiejsze. Na tym brzegu znajdują się najdogodniejsze miejsca do zwodowania łódki. Znajduje się tu kilka solidnych nowych kładek wybudowanych przez właścicieli działek przyległych do jeziora.

Właściciele tych działek są przychylnie nastawieni do wędkarzy i bez żadnego problemu pozwalają przechodzić przez nie i korzystać z kładek. Niedaleko wierzchołka na północnym wschodzie jeziora znajduje się miejsce parkowania pływającej wyspy, która jest niewątpliwą atrakcją tego jeziora. W tym miejscu wyspa przebywa najczęściej jednak przy sprzyjających wiatrach można ją spotkać nawet w okolicach Regaliczki. Pływa ( kursuje) więc ona głównie torem wodnym łączącym Regaliczkę z Kanałem Rybnym.

Jezioro Portowe ma dno żwirowo piaskowe. Brzegi jeziora są porośnięte wąskim pasem roślinności wynurzonej. Niemal na całym obwodzie przy brzegu jest głębina. Średnia głębokość jeziora wynosi 4 m, zaś maksymalna głębokość to 30 m. Jezioro jest zasilane opadami atmosferycznymi oraz niewielkimi ciekami wodnymi i wodami podziemnymi. Regaliczka niegdyś wypływająca z Odry Zachodniej dziś jest na samym swym początku zasypana, podobnie jak Kanał Rybny przy swym ujściu. Ta sytuacja powoduje, że jezioro Portowe straciło swój niegdysiejszy przepływowy charakter. Wody jeziora będącego do niedawna miejscem ścieków, dziś stają się coraz czystsze i przezroczyste. Jezioro radzi sobie powoli z zanieczyszczeniami minionego systemu. Odcięcie jeziora od Odry powoduje jednak, że nie wpływają do niego wędrujące Odrą ryby. Tu jednak z pomocą dla tego pięknego jeziora przyszedł Polski Związek Wędkarski, który je regularnie zarybia. W jeziorze oprócz wspomnianych już wcześniej karpi żyją: płocie, leszcze, liny, rozpióry, sumy, okonie, szczupaki i sandacze.

Można tu wędkować wykorzystując niemal wszystkie wędkarskie metody połowu ryb od metody spławikowej poprzez gruntową, spinningową po trolling włącznie. Ryb w jeziorze jest sporo i dają o sobie znać nie tylko częstymi spławami lecz także braniem na wędki. Okonie rano robią efektowne widowiska atakując drobnicę i burząc z hałasem powierzchnię wody. Zaś szczupaki na jeziorze portowym są częstą zdobyczą spinningistów i łowiących na żywca. O tym co naprawdę kryje w sobie jezioro Portowe można przekonać się słuchając opowieści dwóch znakomitych spinningistów, zrzeszonych w kole nr 69 Big Fish w Szczecinie i mających tam działki rekreacyjne. Na pewno opowiedzą oni o widzianych tu sumach, które pomimo, że w tym jeziorze żyją, to jednak rzadko są łowione na wędki. Oczywiście lepiej samemu wybrać się nad ten uroczy akwen i wypróbować swoje wędkarskie umiejętności rozkoszując się pięknem dzikiej przyrody w samym środku ogromnego miasta jakim jest Szczecin.